Werken

Guillaume de Machaut
▪Ma fin est mon commencement
▪Phyton, le mervilleus serpent
▪En mon cuer a un descort
▪Se je souspir parfondement
▪Tres douce dame
▪Armes amours

Carlo Gesualdo
▪O dolce mio tesoro
▪Io parto
▪Moro, lasso

Claudio Monteverdi
▪Dolcissimo uscignolo
▪Al lume delle stelle
▪È questa vita un lampo

Jacques Arcadelt
▪Il bianco e dolce cigno

o.l.v. Ardaan Dercksen

Datum & Locatie

Zondag 22 Mei 2016

Werftheater, Utrecht

Een onbereikbare liefde – in dit programma ontmoet u twee creatieve geesten die daar héél verschillend mee omgaan.

Guillaume de Machaut was in zeker opzicht nog een echte middeleeuwer. Zijn werk stond nog bol van de hoofse liefde. Het steeds terugkerende thema was de onbeantwoorde liefde voor een hooggeplaatste vrouw die altijd uitgezongen, maar nooit uitgeleefd mocht worden. In een ander opzicht was Machaut juist opvallend modern. Hij droeg heel veel zorg voor het categoriseren van zijn werk en wilde er zeker van zijn dat iedereen zijn werk, ook na zijn dood, op de juiste manier las en begreep. Daarom schreef hij op latere leeftijd de “Prologue“, een serie zeer gedramatiseerde ballades waarin hij uitlegt hoe zijn gedichten en composities tot stand zijn gekomen. Machaut liet tot ver na zijn dood zijn sporen achter – in de muziek even sterk als in de poëzie. Dichter Eustache Deschamps schreef een lamentatie op zijn dood, “Armes amours“, die vervolgens weer door François Andrieu op muziek is gezet.

Carlo Gesualdo had maar één antwoord op teleurstelling in de liefde: allesvernietigende woede. Zijn dubbele moord op zijn echtgenote en haar minnaar zette bijna iedere dichter van zijn tijd aan het schrijven, maar Torquato Tasso nam onder hen een bijzondere positie in, omdat hij alle betrokkenen persoonlijk kende. Van hem dus geen sensatiezucht, maar een oprecht vaarwel aan twee dierbare vrienden die hem te vroeg ontnomen werden. Hun lot onderstreept nog maar wat Monteverdi zo treffend uitbeeldt in de finale van dit concert: een bliksemschicht, dat is ons leven.